سبز نیوز

سبز نیوز

مطالب کاربردی گیاهان زینتی.گیاهان دارویی.کشت قارچ.کشت گلخانه ای.تراریوم و بونسای
سبز نیوز

سبز نیوز

مطالب کاربردی گیاهان زینتی.گیاهان دارویی.کشت قارچ.کشت گلخانه ای.تراریوم و بونسای

شب‌بو دریایی

نوعی شب‌بو محلی در منطقه ما کشت و کار میشود که به  (یا دریای شب‌بو) معروف است. متاسفانه نام فارسی دقیق برای این گیاه پیدا نکردیم و نام علمی دقیق آن نیز صددرصد برای ما مسجل نیست ولی احتمال میدهیم از جنس Malcolmia و از تیره براسیکاسه (کروسیفه‌رآ) باشد. جنس مالکولمیا در برخی کتابهای فارسی به نام شب‌بوی صحرایی و شاید شب‌بو ویرجینیا، معرفی شده‌است و شاید منظور همین شب‌بو مورد نظر ما باشد.

این گیاه بیشتر در شهرهای آذربایجان و بخصوص در اردبیل کشت شده و علاقمندان زیادی دارد.  و گلهای ریز بنفش-صورتی یا سفید باز میکند که عطر بسیار دلنشینی عصرها و شب‌ها از آن آزاد میشود.بذرها دقیقا مانند شب‌بو صدبرگ (ماتیولا) در خورجین جمع میشوند و برگها نیز پرزدار  هستند ولی گلها ساده (صلیبی فرم) و غیرچند پر و معمولا گیاه بسیار ریزقواره‌ای است ولیکن عطری بسیار قوی و خوش‌بو دارد که عصر هنگام با نسیم مختصری کل حیاط و باغ و محله را عطرآگین میکند.

اطلاعات محصول:

بذرهای این گیاه اصلاح نشده و محلی است و توسط افراد بومی از کوهستانهای اطراف اردبیل جمع آوری میشود. بنابراین اطلاعات دقیقی در مورد قوه نامیه و خلوص بذرها موجود نیست. ولی کیفیت جوانه‌زنی (Germination) بذرها بسیار خوب و قابل قبول است و میتوانیم به عدد ۸۵٪ جوانه‌زنی اعتماد کنیم که در بین بذور اصلاح شده نیز عدد بسیار خوبی است.

شما میتوانید این بذرها را در باغچه یا گلدان بکارید. حجم سبزینگی گیاه کم و گیاهی کم حجم و ریزاندام است. بنابراین جای زیادی اشغال نمیکند. و میتواند در کنار بوته‌ها یا گیاهان دیگر نیز کاشته شود.

طول دوره رشد گیاه تقریبا سه ماه است و میتواند از زمان کاشت بذر در مدت حدود ۴۰ روز به گلدهی برسد. پس از آن بذر تشکیل میدهد و شما میتوانید بذرها را جمع آوری و مجددا کاشت نمایید.

آبوتیلون گل گاوپنبه‌ای

Abutilon-'Nabob'

مشخصات: اسم علمی گیاه آبوتیلون Abutilon striatum و از خانواده Malvaceae می باشد. این جنس، از ۱۰۰ گونه گیاهان نیمه خشبی و علفی یک ساله، چند ساله و درختچه های همیشه سبز و در ختان کوچک تشکیل شده است. معمولا برای پرورش اغلب گونه های این نسل شرایط گلخانه ای لازم است. گونه Striatum بومی برزیل بوده و بلندی این گیاه به بیش از ۲ متر و گسترش آن به بیش از ۱ متر می رسد. برگ ها پنجه‌ای و دارای لکه های سفید مایل به زرد هستند. گلهای آن به رنگ قرمز و به قطر ۳-۴ سانتیمتر می باشد . معمولا از اواسط بهار تا اواخر تابستان در روی بوته ظاهر می شوند. در اوایل بهار باید گیاه را هرس کرد. برای این کار ساقه های اصلی را تا نصف، شاخه های جانبی را در حدود ۱۰-۸ سانتیمتر و شاخه های خشک را کاملا قطع می کنیم.

مراقبت: این گیاه به نور متوسط، هوای معتدل، خاک همیشه مرطوب و رطوبت نسبی ۵۰ تا ۶۰ درصد PH 7 تا ۸ ، نیاز دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۳ گرم در لیتر هر هفته یکبار، تا اسفند تا شهریور ماه به کار برد.

خاک: خاک باغچه همراه با کود حیوانی و گیاهی، مناسب کشت آبوتیلون می باشد.

ازدیاد: آبوتیلون را می توان به سادگی از اواسط بهار تا اوایل تابستان تکثیر کرد. قلمه های انتهای ساقه را از شاخه های جانبی، به طول ۱۰-۸ سانتیمتر، از گیاه جدا کرد، و محل برش قلمه ها را در پودر هومون ریشه زایی فرو ببرید سپس هر قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر ، که از کمپوست مخصوص بذر و قلمه پر شده، بکارید. لازم است گیاه را به آرامی و منظم مه پاش کنید و یا قلمه ها را با یک کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و آنها را در شرایط نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید و در مای ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد نگاه دارید. پس از حدود یک ماه قلمه ها، ریشه دهی و رشد را آغاز می کنند، آنگاه به آرامی قلمه ها را بیرون آورده و در گلدانی با قطر دهانه ۱۳ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی بکارید. کشت آبوتیلون ، از طریق کشت بذر، در مورد بعضی از انواع این گیاه بویژه واریته های ابلق، نتیجه خوبی نمی دهد.

عوارض و درمان: اگر هنگام پرورش و نگهداری این گیاه، مشاهده کردید، خود را انداخته و در حال تلف شدن است، احتمال بدهید هوای محیط خیلی سرد است و آن را به جای گرمتری منتقل کنید و اگر مشاهده کردید گلها ظاهر نمی شوند، یا نور کافی در زمستان نشان دهنده آبیاری بیش از اندازه می باشد. چسبناک شدن برگ ها و دمبرگها در اثر فعالیت حشرات روی این گیاه به وجود می آید و باید سمپاشی با سم حشره کش صورت بگیرد. نور زیاد برگها را رنگ پریده و شاخه ها را دراز و فاصله بین برگها را زیاد می کند. اگر گیاه در تابستان تشنه بماند برگها چروکیده می شود و گلها سقوط می نمایند، همچنین برگهای زرد رنگ و دارای رشته های تار عنکبوتی در سطح زیرین نشانه فعالیت کنه قرمز هستند باید با اسفنج مرطوب زیر برگها را تمیز کنید و یا با سم حشره کش نفوذی هر دو هفته یکبار ، تا رفع علایم، گیاه را سمپاشی نمایید. تامین رطوبت در کاهش آفت موثر است.

آکالیفا یا آکالیف

Acalypha reptans

مشخصات: اسم علمی گیاه آکالیفAcalyph hispida و از خانواده Euphorbiacea می باشد . آکالیف بومی جنوب آسیا و گیاهی است با برگ های سبز درشت متناوب، با لبه مضرس که بیضی شکل، نوک تیز و کرکی نیز می باشد. شاتون های این گیاه بلند و قرمز رنگ شبیه دم روباه است. آکالیف در تمام مدت سال گل می کند، منتهی در بهار و تابستان گل آن بیشتر است .نگه داری آکالیف در منزل مشکل به نظر می رسد و اغلب برگهای آن می ریزد بنابراین برای مدت طولانی نمی توان آن را در منزل نگاه داشت. معمولا باید جوانه انتهایی ساقه گیاهان مسن را هرس کرد تا شاخه های جانبی شروع به رشد نمایند.

مراقبت: این گیاه به نور متوسط، هوای گرم، خاک مرطوب، رطوبت هوای متوسط، در حدود ۷۰-۵۰ درصد و خاک قلیایی نیاز دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه به میزان ۲ گرم در لیترهر دو هفته یک بار و از اسفند تا شهریور ماه بکار برد. این گیاه خیلی پر ریشه است و نیاز زیادی به کود ازته دارد. باید در سال دو مرتبه گلدان آن را تعویض کرد. در غیر این صورت ریشه گلدان را پر می کند و برگها زرد می شوند.

خاک: سه قسمت خاک برگ، یک قسمت تورب دو قسمت ماسه و یک قسمت کود پوسیده دامی، خاک مطلوب گیاه آکالیف است.

ازدیاد: آکالیف به سرعت بلند شده و پس از مدتی شکل نامناسب و آشفته‌ای به خود می گیرد. برای به دست آوردن گیاهی متراکم و متعادل می توانید آن را تکثیر کنید. بهترین زمان گلدهی گیاه از اوایل تا اواخر بهار است که در این زمان می توانید عمل تکثیر را انجام داد. ابتدا قلمه های انتهایی ساقه را به طول ۱۰-۸ سانتیمتر و یا ساقه های تازه روییده شده جانبی را همراه با پاشنه جدا کنید یعنی قسمتی از ساقه اصلی به ساقه جانبی متصل باشد. سپس قلمه ها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و هر یک را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست بذر و قلمه بکارید. آنها را در شرایط دارای نور کافی و دور از تابش مستقیم خورشید نگهداری کنید و گلدانها را با کیسه های پلاستیکی شفاف بپوشانید. خاک گلدان فقط در ابتدای عمل خیس می شود و خیس کردن دوباره آن طی زمان ریشه دهی لازم نمی باشد. قلمه ها را در مای ۲۲-۲۰ درجه سانتیگراد نگاه دارید و پس از ریشه دهی آنها را به گلدانهای با قطر دهانه حدودا ۱۳ سانتیمتر ، حاوی کمپوست گلدانی معمولی بکارید

آگاو یا آگاوه یا خنجری

Agave americana variegata

مشخصات: اسم علمی گیاه آگاو Agave Americana و از خانواده Amaryllidacea می باشد. آگاو بومی مکزیک است. این گیاه گوشتی است و در زمستان باید در ۴ تا ۶ درجه سانتی گراد با مقدار کمی آب نگه داری شود. اگر از این گیاه خوب مراقب شود پس از ده سال به گل می رود گل آن به ارتفاع بیش از متر نیز می رسد. برگهای این گیاه به صورت طوقه ای و نسبتا ضخیم و آبدار و قسمت انتهایی برگ تا حدی قابل انعطاف است. لبه برگها دارای خارهای سیاه رنگی می باشد. برگ های گوشتی و چرمی و زمخت گیاه آگاو، خارهای خمیده، تیز و محکم در طول حاشیه خود و یک خار بلند و تیز در نوک هر برگ دارد.

مراقبت: گیاه آگاو در نور شدید، هوای گرم و خشک، آبیاری فراوان و خاک قلیایی به خوبی رشد می کند.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۳ گرم در لیتر هر دو هفته یکبار از فروردین تا مهر ماه مورد مصرف قرار داد.

خاک: مخلوطی مساوی از خاک باغچه و ماسه های درشت و تورب خاک مطلوبی برای رشد آگاو فراهم میآورد.

ازدیاد: برای تکثیر این گیاه به مهارت زیاد و دقت نیازداریم. هنگامی که پاجوشهای تولید شده در کنار گیاه مادری به بلندی ۱۰ سانتیمتر رسیدند در بهار و تابستان می توان آنها را جدا کرده و در گلدان دیگری کاشت. ابتدا باید دستکش های باغبانی ضخیم بپوشید و روزنامه ای را دور گیاه بپیچید و با کمک آن گیاه را از گلدان بیرون آورید. سپس با یک چاقوی تیز پاجوشها را جدا کنید و در گلدانی با قطر دهانه ۱۱ سانتیمر حاوی کمپوست گلدانی مخصوص گیاهان گوشتی و کاکتوس بکارید. پاجوشها باید در خاک بسیار خیس که به ریشه دهی گیاه سرعت می دهد قرار بگیرند و در دمای حدود ۱۸ درجه نگاهداری شوند.

Aglaonema آگلانما

Aglaonema
مشخصات: اسم علمی آگلونما Aglonema commutatum و از خانواده Araceae می باشد این گونه بومی فیلیپین و مالزی است. ارتفاع آن به ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر و گسترش آن به ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر می رسد. برگها به رنگ سبز تیره با لبه نقره ای متمایل به خاکستری و به شکل سرنیزه ای می باشد. اسپات گل سفید رنگ بوده در اواسط تابستان ظاهر می شود.

مراقبت: این گیاه به نور متوسط، هوای گرم و مرطوب ، آبیاری فراوان و خاک اسیدی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۲ گرم در لیتر هر دو هفته یک بار از اسفند تا مرداد ماه مصرف کرد.

خاک: خاک هوموسی سبک مخلوط با ماسه برای پروررش آگلونما مناسب است.

ازدیاد: آگلونما به روشهای مختلف تکثیر می شود ولی شناخته ترین روش جدا کردن جوانه های جانبی از پایه مادری است. در اواسط بهار تا اوایل تابستان، گیاه را از گلدان بیرون آورده و با دست یا چاقوی تیز، جوانه های کناری را که دارای بیش از دو برگ هستند، همراه مقداری ریشه، از گیاه مادری جدا کنید. سپس جوانه ها را در گلدانهایی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست با پایه پیت بکارید. قلمه ها را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید تا رطوبت مورد نیاز گیاه را حفظ کند. پس از چند هفته تا دو ماه، ریشه دهی انجام می گیرد. گیاه را در دمای ۲۰ تا ۲۱ درجه سانتیگراد، دور از تابش مستقیم خورشید نگاه دارید. این گیاه را می توان از طریق کاشت بذر در اواخر بهار در دمای ۲۴ درجه سانتیگراد و یا از طریق تقسیمات ساقه نیز تکثیر کرد. روش تقسیم ساقه بیشتر برای آن گیاهانی که بیش از اندازه رشد کرده و بسیار بلند و نامرتب هستند مفید است. ساقه را به قسمتهای ۴ تا ۵ سانتیمتری بریده و روی سطح خاک فشار دهید طوری که ۱/۳ از ساقه به زیر خاک برود. خاک را مرطوب و دما را ۲۴ درجه سانتیگراد نگاه دارید. زمانی که یگاه به اندازه کافی رشد کرده آن را در گلدان بکارید.

عوارض و درمان: اگر برگهای آگلونما در امتداد رگبرگ زرد شده و لکه های قهوه ای زیر آنها ظاهر شد و یا اینکه زخمهای سفید پنبه ای در زیر برگ یا قاعده آن مشاهده کردید. به این معنی است که یک حشره آفت در حال آسیب رساندن به گیاه است و باید هر دو هفته یکبار با سم نفوذی سمپاشی صورت گیرد خشک شدن و پیچیدگی برگها در تابستان نیز بیانگر گرمی و خشکی هوا است. اگر مشاهده کردید گیاه خود را انداخته یعنی هوا سرد است یا با کمبود آب مواجه شده زردی برگها هم می تواند به دلیل آبیاری زیاد از حد و سردی هوا می باشد

Alocasia بابا آدم


بابا آدم یا فیلگوش و به عبارتی آلوکازیا گیاهی است با برگهای درشت و بزرگ سبز رنگ از خانواده Araceae
بومی مناطق گرم آسیا است. با جنس Colocasia شباهت بسیاری دارد و گاهی اشتباه میشود. (از آنجا که جنس کولوکازیا مصرف دارویی و خوراکی دارد باید احتیاط شود.)

بابا آدم انواع مختلفی دارد که رنگها و اندازه‌های مختلف دارند. گونه مورد نظر ما دارای برگهای بزرگی است که گاهی قطر برگها به یک متر و بیشتر هم میرسد. گلها شکل غلافی داشته (گل آذین اسپادیس) و زیبایی چندانی ندارند.
شیره داخلی گیاه برای پوست انسان ایجاد خارش و حساسیت ممکن است بکند.
ریزوم دار است و از طریق پاجوش طبیعی یا تقسیم ریزوم در بهار تکثیر پیدا میکند. (پاجوشهای فراوانی تولید میکند)
(بهتر است نشنیده بگیریم ولی: ریزومهای این گیاه به صورت پخته شده مصرف خوراکی دارند. ولی از آنجا که این گیاه تولید اگزالیک اسید میکند و در قسمتهای پایین‌تر گیاه میزان این مواد بیشتر میشود ممکن است منجر به کرخ شدن یا باد کردن زبان شود. یا منجر به سختی تنفس شود. آب پز کردن طولانی مدت ممکن است این عوارض را کاهش دهد.)

در شمال ایران کنار برکه‌ها و آبگیرها و حتی به عنوان گیاه فضای سبز مقابل هتلها و رستورانها کاشته میشود و نهایت صدمه‌ای که در زمستان میبیند از دست رفتن برگهاست ولی در بهار بعد مجدد رشد میکند.

در داخل خانه‌ها بهتر است در محل نیمه روشن (نور متوسط) با دما بالا نگهداری شود. نیاز آبی متوسطی دارد. به خاک غنی و مغذی نیاز دارد. بهتر است خاک آن مخلوطی با درصد بالایی از مواد آلی حیوانی یا گیاهی باشد.
به آبپاشی برگها یا رطوبت محیط نیاز دارد. هرچقدر رطوبت بالا باشد برگهای میتوانند درشت تر باشند.

بابا آدم برای گلخانه‌های گرم و مرطوب ایده‌آل است.

نوعی صبر

aloe.variegata

مشخصات: اسم علمی صبر زردAloe variegate و از خانوده Liliaceae میباشد. این گیاه بومی ناتال بوده و گیاهی است آبدار و گوشتی به ارتفاع ۳۰ سانتیمتر و برگهای ضخیم و نیزه ای به طول ۱۲ سانتیمتر که دارای نوارهای سفید و سبز تیره عرضی میباشد. معمولا این گیاه در اطاقهای کم رطوبت به خوبی رشد می کند . لبه برگهای آن دندانه دارد است و گلهایی به رنگ نارنجی روشن، به شکل گل آذین و به طول ۳۰ سانتیمتر دارد، این گلها در اوائل بهار ظاهر می شوند. صبرزرد نباید در مقابل نور مستقیم خورشید قرار بگیرد و نیز نباید قطرات آب روی برگهای آن ریخته شود زیرا باعث پوسیدگی گیاه می شود. همچنین نیاز آب دادن زیاد در زمستان باید خودداری کرد.

مراقبت: این گیاه به نور متوسط تا شدید ، هوای معتدل، آبیاری کم، رطوبت نسبی کم و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز است را هر دو هفته یکبار به مقدار ۳ گرم در لیتر از اسفند تا آبان ماه استفاده می‌کنند.

خاک: مخلوطی از یک قسمت خاک برگ و دو قسمت ماسه، خاک مطلوبی برای رشد گیاه فراهم می نماید.

ازدیاد: صبر زرد پا جوشهای زیبایی را در کنار پایه مادری تولید می کند که بهترین روش برای تکثیر آن است. این گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان ، زمانی که پاجوشهایی را تولید کرده از گلدان بیرون آورید و پاجوشهایی را که شروع به تشکیل فرم روزت نموده اند به آرامی از پایه مادری جا کنید دقت کنید ساقه را نشکنید و پا جوشها همراه با ریشه زیاد جدا کنید. سپس آنها را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست مخصوص گیاهان گوشتی بکارید و در نور مناسب دهید تا ریشه دهی انجام شود. دما را ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و خاک را نسبتا مرطوب نگاه دارید. به یاد داشته باشید پا جوشهای بزرگتر با سرعت بیشتری نسبت به پا جوش های کوچک ریشه می دهند.